co sadzić obok żywiciela w kwietniku

Hosta jest szeroko stosowana do kształtowania zacienionych obszarów osobistej działki. Klomby z tą wieloletnią rośliną nie wymagają szczególnej pielęgnacji. Rosną aktywnie od kilku sezonów, tworząc bujne formy ozdobne na tle drzew i innych upraw.

  1. Krótki opis
  2. Klasyfikacja
  3. Wyświetlenia
  4. Obramowane na biało
  5. Nadęty
  6. Falisty
  7. Siebold
  8. Kręcony
  9. Lancetowate (wąskie)
  10. Mały
  11. Banan
  12. Prostolistny
  13. Fortuna
  14. Jajowaty
  15. Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu
  16. Wybierz miejsce
  17. Co wybrać
  18. Opcje projektowania
  19. Połączenie
  20. Przykłady obwodów

Krótki opis

Pierwsze imię to funkcja. Pochodzi z Japonii i Azji Południowo-Wschodniej. Odnosi się do roślin zielnych, ma powierzchowny system korzeniowy.

Liście wyrastają na wysokich ogonkach z podstawowej rozety. Każdy gatunek charakteryzuje się własnym, niepowtarzalnym kolorem i formą zielonej masy.

Kwiaty – dzwoneczki lub lejki – osadzone są na wysokich szypułkach, w zależności od odmiany, ich wysokość może dochodzić do 1 m. Wiele odmian ma delikatny aromat. Główne opcje kolorystyczne to biały, fioletowy i liliowy. Kwitnienie rozpoczyna się w lipcu-sierpniu i może trwać do października. Nawet po jego zakończeniu uzyskuje się wysoki efekt dekoracyjny.

Najczęściej rozmnażanie jest praktykowane przez podzielenie krzewów na części, które osiągnęły wiek 6-8 lat. Ponieważ aktywny wzrost rozety rozpoczyna się w pierwszym roku po posadzeniu, takie sadzonki sadzi się w odległości około 30-50 cm od siebie.

Uprawa hosty w kwietniku nie jest wcale trudna: znana jest z tego, że jest mało wymagająca w świetle słonecznym, co umożliwia sadzenie jej nawet w najbardziej zacienionych częściach ogrodu lub działki. Charakteryzuje się wysoką mrozoodpornością – wytrzymuje zimę nawet bez dodatkowego zadaszenia.

Aby dodać blasku, okresowe karmienie odbywa się nawozami organicznymi, superfosfatem i preparatami zawierającymi azot.

Odnosi się do roślin o długim okresie życia. Może rosnąć bez przesadzania w tym samym miejscu przez 10 lat. Całkowity czas wzrostu wynosi około 25 lat.

Jest szeroko stosowany w projektowaniu krajobrazu przy dekorowaniu granic, w nasadzeniach pojedynczych lub grupowych.

Klasyfikacja

Obecnie istnieje ponad 600 odmian. W oparciu o ich cechy i cechy, grupy używają kilku opcji kategoryzacji.

  • lśniący;
  • matowy;
  • srokaty;
  • z białą lub zieloną obwódką wokół krawędzi.

Według zakresu zielonej masy:

  • papierówka;
  • zażółcenie;
  • bielenie.
  • długo;
  • okrągły;
  • lancetowaty;
  • w kształcie serca;
  • wąski;
  • szeroki.

Według wysokości krzewu (bez szypułki):

  • miniaturowy (karzeł) – do 10 cm;
  • mały (okrywowa) – 20 cm;
  • średni (obramowanie) – 30 cm;
  • duży – 45 cm;
  • gigant – ponad 60 cm.

Nie ma jednego międzynarodowego standardu dla parametrów każdej kategorii, dlatego w różnych krajach często obserwuje się różnice między przypisaniem gatunków do określonej grupy.

Znanych jest około 40 gatunków, każdy z nich charakteryzuje się wysoką dekoracyjnością i bezpretensjonalną pielęgnacją. Są zarówno odporne na cień, jak i te, które rosną w miejscach nasłonecznionych. Poniżej znajduje się alfabetyczny opis najpopularniejszych z nich.

Obramowane na biało

Swoją nazwę zawdzięcza obecności białej krawędzi, środek jest pomalowany na bogaty zielony odcień. Średniej wysokości, do 70 cm średnicy, jeden z najbardziej odpornych i bezpretensjonalnych.

Nadęty

Widoczne są duże, sercowate liście z ciemnozieloną matową płytką. System korzeniowy jest umieszczony powierzchownie. Kwiaty są liliowe lub fioletowe.

Falisty

Siebold

Jeden z najpiękniejszych, wyróżnia się dużymi szaro-zielonymi talerzami (40 * 25 cm) w kształcie owalu o ostrości i rozkwicie. Kwiaty bzu, ozdobione pędzelkiem.

Kręcony

Zadbane krzewy z białą obwódką, lekko pofalowane na obwodzie. Kwiaty są fioletowe, osadzone na wysokich łodygach.

Lancetowate (wąskie)

Charakterystyczne są bujne duże talerze (do 15-17 cm długości) na wysokich ogonkach. Rozeta jest radykalna, szeroka. Kwiaty lejkowate zbiera się w pędzelku i umieszcza na długich (do 50 cm) gładkich szypułkach. Kwitnienie przypada na lipiec.

Mały

Miniaturowy karzeł do 15 cm wysokości, liście wydłużone, zadbane. Kwiaty są fioletowe.

Banan

Jeden z najciekawszych i najbardziej kwitnących gatunków. Masywny, z charakterystycznymi „żebrami” na całej płycie. Duże kwiaty lilii kwitną na wysokich szypułkach (do 70 cm). Posiada delikatny przyjemny aromat i długo kwitnie do sierpnia-września.

Prostolistny

Obszar dystrybucji to Daleki Wschód. Charakterystyczne są małe, wzniesione, wzniesione krzewy.

Fortuna

Kwiaty zwarte, gęste, sercowate, jasnofioletowe. Dobrze komponuje się z innymi, cieniując jaśniejszymi lub bardziej kolorowymi.

Jajowaty

Dorasta do 40 cm wysokości, kwitnienie krzewów małych kwiatów przypada na lipiec-sierpień.

Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Popularność i częste wykorzystanie gospodarzy w projektowaniu klombów i klombów można wyjaśnić następującymi punktami:

  1. Aktywny wzrost i szybka ekspansja.
  2. Umiejętność tworzenia kompozycji z udziałem innych bylin.
  3. Wysoka mrozoodporność.
  4. Zastosowanie ogonków w kompozycji bukietów.
  5. Ładny wygląd.
  6. Bezpretensjonalność wobec warunków wzrostu i opieki.
  7. Niska podatność na szkodniki i choroby.
  8. Zachowanie dekoracyjności po zakończeniu kwitnienia.
  9. Dobra kompatybilność z innymi roślinami pod względem koloru i kształtu.
  10. Duża różnorodność.

Wybierz miejsce

Pomyślna uprawa w dużej mierze zależy od gleby na danym terenie, podstawowe wymagania dotyczące gleby są następujące:

  1. Przepuszczalność powietrza.
  2. Drenaż.
  3. Kwasowość (pH) w zakresie 6,5-7,5.
  4. Nasycenie tlenem.
  5. Wartość odżywcza.
  6. Nawilżający.

Glinki są dobrze przystosowane, nie trzeba uprawiać na glebach gliniastych i piaszczystych.

Większość odmian jest uważana za odporną na cień i może rosnąć normalnie nawet pod drzewami o masywnych koronach. Są jednak i takie, które wymagają odpowiedniej ilości światła słonecznego. Wybierając komponenty do klombu, należy dokładnie przestudiować cechy każdego z nich, aby uniknąć poparzeń lub śmierci krzewu w przyszłości. Warto też pamiętać, że brak lub nadmiar światła słonecznego może zmienić kolorystykę całego gniazdka.

Co wybrać

Planując projekt klombu, należy zwrócić szczególną uwagę na wybór rodzaju gospodarzy. W zależności od cech zewnętrznych i tego, jak będzie wyglądał w przyszłości, zależy ogólny krajobraz ogrodu lub terenu.

  • Falisty. Nisko rosnące krzewy doskonale wpisują się w koncepcję różnorodnych ogrodów skalnych. Aby podkreślić kontrast biało-zielonych próbek, stosuje się odmiany o jednym kolorze.
  • Mały i miniaturowy. Nadaje się do uprawy w doniczkach, donicach ogrodowych, ogrodach skalnych lub na rabatach z kamieniami. Używany również jako element okrywowy.
  • Hosta babki jest uważana za najnowszą, ponieważ pierwsze pędy pojawiają się na powierzchni gleby nie wcześniej niż w kwietniu. Ta cecha pozwala na uprawę razem z cebulami. Później, gdy sezon wegetacyjny dobiegnie końca, a łodyga wyschnie, ogromna funkcja całkowicie wypełni całą pustą przestrzeń.
  • Prostolistny. Znany jako higrofit, uwielbia podlewać i nawilżać. Dzięki tej funkcji z powodzeniem rośnie na terenach podmokłych lub na obwodzie sztucznie utworzonych zbiorników.

Szeroka różnorodność pozwala na zastosowanie tej kultury do prawie wszystkich kompozycji i projektów ogrodowych.

Opcje projektowania

Możesz stworzyć ciekawą kompozycję z gospodarzami bez większego wysiłku własnymi rękami, nawet bez uciekania się do pomocy projektantów lub doświadczonych ogrodników.

Najczęściej stosuje się następujące metody sadzenia:

  • Doniczki lub doniczki. Odpowiednie są odmiany nisko rosnące lub średniej wielkości, które mogą w nich zimować bez uszkodzenia systemu korzeniowego.

Szczególnie oryginalnie prezentują się zbiorniki kamienne w ogólnym stylu z instalacjami domowymi i ogrodowymi.

  • Żywopłot lub krawężnik. Służy do dzielenia na strefy, ozdabiania ścieżek ogrodowych czy kamiennych stopni.

W zależności od pożądanej wysokości, koloru czy tekstury żywopłotu można użyć próbek tej samej odmiany (monokompozycja) lub przedstawicieli różnych grup (mix).

Przy uprawie przy ścieżkach i krawężnikach należy zadbać o odpowiedni kształt rozety. Aby krzewy wyglądały symetrycznie i zwarto, zaleca się przycinanie łodyg kwiatowych.

  • Kwietnik. Jedna z popularnych opcji, która pozwala na umieszczenie kilku odmian zarówno samej funkii, jak i połączenie z innymi wieloletnimi uprawami.

Powinieneś także przestrzegać podstawowej zasady tworzenia takich kompozycji: racjonalne jest sadzenie wysokich roślin w środku i niewymiarowych roślin na obwodzie. Ta metoda sadzenia umożliwia maksymalizację każdego z nich ze wszystkich stron.

  • Rabatka. Taki kwietnik znajduje się przy ścianach, ogrodzeniach lub ścieżkach. W zależności od możliwości podejścia do niego może być jednostronny lub dwustronny. Zaleca się stosowanie na małych powierzchniach w odniesieniu do nasadzeń „na wysokość”.
  • Tasiemce. Oryginalne i nietypowe wyglądają również pojedyncze nasadzenia na trawie trawnikowej, obok domu lub w ogrodzie. Duże i bujne krzewy z bogatą zielenią harmonijnie wpasują się w ogólną architekturę domu i terenu. Najczęściej lądowania ćwiczy się na zakrętach, na wzgórzach lub w miejscach pustynnych.

Połączenie

Hosta pięknie prezentuje się na tle wielu roślin ozdobnych i kwitnących. Najbardziej udane opcje:

  1. Zawilec japoński.
  2. Arisema.
  3. Dalie.
  4. Pelargonia.
  5. Mieczyki.
  6. Delphiniums.
  7. Irysy.
  8. Powojnik.
  9. Lilie.
  10. Miodunka.
  11. Naparstnica.
  12. Pierwiosnek.
  13. Rogers.
  14. Róże.

Podczas opracowywania schematu ogrodu kwiatowego projektanci zalecają przestrzeganie jednej z następujących zasad:

  1. Kontrast kolorów z jasnymi tonami wśród zieleni.
  2. Wielopoziomowe kompozycje wysokościowe (lądowanie kaskadowe).

Zaokrąglone żywice zmiękczają iglasty wzór drzew iglastych, paproci i roślin zimozielonych, harmonijnie uzupełniając się w mixborder.

Wielu ogrodników nazywa duet z geyhera jednym z głównych, ponieważ ta opcja ujawnia całe jego piękno i pełnię tonów – od bieli po czerwień.

Planując kompozycję, ważne jest, aby wziąć pod uwagę wysokość heuchery (do 50 cm). Jego oprawianie odbywa się za pomocą niewymiarowych odmian. Wybierając wysokie, wskazane jest umieszczenie ich w tle, aby nie zasłaniać łodyg o mniejszym wzroście.

Wśród kwiatów odpornych na cień astilbe jest bardzo popularne.

Jego niesamowita kolorystyka i kształt pozwala łączyć z nim różne opcje i tworzyć ciekawe i żywe instalacje, takie jak:

  1. Wypełnianie pustek pod wolno stojącym drzewem w kole.
  2. Trawnik na całym obwodzie.
  3. Dekoracja stawów, ścieżek i granic.
  4. Naprzemienność dwóch roślin jako obramowanie określonego obszaru.

Innym dobrym rozwiązaniem w kwietniku jest hortensja. Jego oryginalne kuliste kwiaty zostały zaakcentowane bujną zielenią hostii, a razem tworzą niezwykle elegancką i podniosłą kompozycję.

Przykłady obwodów

Podczas samodzielnego projektowania klombów możesz wziąć jeden z sugerowanych poniżej schematów sadzenia jako podstawę. Najważniejsze jest, aby wziąć pod uwagę specyfikę osobistej fabuły i ogólnych zaleceń dotyczących planowania.

Dekoracja ozdobnego stawu:

  1. Derain jest biały.
  2. Purpurowa wierzba.
  3. Czerwony cedr.
  4. Jałowiec jest średni.
  5. Gospodarz jest hybrydowy.
  6. Irys syberyjski.
  7. Dwa źródła (falyaris).

Uroczysta (centralna) kompozycja z hortensją:

Mixborder z drzewami iglastymi, bukszpanem i paprociami:

Aleksandra Olszar
Aleksandra Olszar

Edytor serwisu

Ważne wskazówki